Ewa i Bogumił Liszewscy - Dzielne Polki [recenzja]

Która Polka, jako pierwsza, została odznaczona Orderem Virtuti Militari? Którą zaś uznano za pierwszą oficjalną i etatową żołnierkę?

Te i wiele innych niezwykłych szczegółów z życia wyjątkowych kobiet znajdziecie w publikacji Dzielne Polki. Fascynujące są ich losy: jedna chciała pojedynkować się w obronie honoru... swojego męża, w męskim przebraniu dostała się nawet w szeregi armii napoleońskiej. Inna dzielna kobieta jechała za ukochanym na każdą wojnę, gdzie w obozach zajmowała się rannymi i chorymi. Była też Francuzka walcząca za Polskę w powstaniu styczniowym. Mimo XIX wiecznego wzorca wychowania i jasno określonej i utrwalonej roli kobiety, bohaterki Liszewskich wybiły się ponad regułę. Odwagą i (za przeproszeniem) męstwem zdobyły uznanie sobie współczesnych, zapewne podbiją również każdego dzisiejszego czytelnika. Z takimi życiorysami nie może być inaczej.

Dalej są życiorysy dwudziestowieczne, spośród których wymienię tylko Mariannę Cel, która była... ułanem u samego Hubala, czy Elżbietę Zawacką, cichociemną, która została generałem. 

Bardzo przystępna forma książki zamyka się w krótkich, rzeczowych biogramach, które za każdym razem zwieńczone są bibliografią. Dodatkowym atutem jest bogactwo ilustracji i zdjęć, dokumentujących żywoty bohaterek. Atrakcyjny temat w atrakcyjnej szacie.

A swoją drogą, ileż wspaniałych kobiet ma w swojej galerii polska historia? Jakim niewielkim ułamkiem są poruszone w książce biografie? Ważne, że Liszewscy zwrócili uwagę na ten temat, niech opowieść o kilkunastu odważnych, poświęcających się kobietach będzie przyczynkiem do pamięci o niezliczonych bezimiennych bohaterkach, tych, które mocowały się z wielką historią, ale też o tych, które umiały zawalczyć o siebie, wygrywały w swoich małych prywatnych historiach.

Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu FRONDA