Trzeci tom przygód komisarza Williama Wistinga. Tym razem musi się on zmierzyć z morderstwem popełnionym wśród domków letniskowych. Z jednej strony trup, z drugiej splądrowane dacze. Czy istnieje między nimi wspólny mianownik, czy też są zupełnie oddzielnymi przejawami zepsucia i działań przestępczych?
Komisarz, jak zwykle wiedziony swym wieloletnim doświadczeniem, a przede wszystkim policyjną intuicją odkrywa coraz to nowe fakty i tropy. Niektóre z nich prowadzą aż na Litwę, państwo, które staje się dla autora idealnym przykładem na zobrazowanie różnic między bogatymi i biednymi państwami europejskimi. Prawdę powiedziawszy nasz północno - wschodni sąsiad wypada bardzo niekorzystnie: miejsce pełne sprzeczności, szemranych typów, biedy graniczącej ze skrajnym ubóstwem, ludzi złamanych i nijakich, którzy jedynego wyjścia z beznadziei upatrują w rabowaniu norweskich krezusów.
Jeśli idzie o samą intrygę, niektóre z rozwiązań mogą się wydać zaskakującymi, inne bardzo interesującymi.
Wisting, a także jego córka Line (dziennikarka śledcza) znów starają się dotrzeć do prawdy.
Poza sezonem różni się od wcześniejszych części rozmachem: mamy tu więcej służb policyjnych, współpracę międzynarodową, a także tajemnicze zgony okolicznego... ptactwa.
Być może ze względu na wcześniejszy wykonywany zawód Horsta (policjant), jego pisarstwo wydaje się być bardzo prawdziwe, zdarzenia prawdopodobne, zaś tło społeczne zupełnie zwykłe i takie codzienne. To duży atut cyklu. Wbrew pozorom to, że autor wie o czym pisze, wcale nie jest tak powszechne we współczesnej literaturze, tym bardziej doceńmy prozę Horsta.
Za egzemplarz książki dziękuję wydawnictwu:
Skandynawskie kryminały są moim numerem jeden, nie mniej jednak nie miałam okazji jeszcze zapoznać się z twórczością tego autora. Po książkę na pewno sięgnę, ponieważ szalenie intryguje mnie fabuła :)
OdpowiedzUsuńWypadałoby się w końcu zapoznać z kryminałami pisarza.
OdpowiedzUsuń